Traducción al español

1-6

9-13

14-18

19-21

22-32

33-54 (no iniciado)

λῦτο δ᾽ ἀγών, λαοὶ δὲ θοὰς ἐπὶ νῆας ἕκαστοι/

ἐσκίδναντ᾽ ἰέναι. τοὶ μὲν δόρποιο μέδοντο/

ὕπνου τε γλυκεροῦ ταρπήμεναι: αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς/

[5]

κλαῖε φίλου ἑτάρου μεμνημένος, οὐδέ μιν ὕπνος/

ᾕρει πανδαμάτωρ, ἀλλ᾽ ἐστρέφετ᾽ ἔνθα/

καὶ ἔνθαΠατρόκλου ποθέων ἀνδροτῆτά τε καὶ μένος ἠΰ,/

ἠδ᾽ ὁπόσα τολύπευσε σὺν αὐτῷ καὶ πάθεν ἄλγεα/

ἀνδρῶν τε πτολέμους ἀλεγεινά τε κύματα πείρων:/

τῶν μιμνησκόμενος θαλερὸν κατὰ δάκρυον εἶβεν,/

[10]

ἄλλοτ᾽ ἐπὶ πλευρὰς κατακείμενος, ἄλλοτε δ᾽ αὖτε/

ὕπτιος, ἄλλοτε δὲ πρηνής: τοτὲ δ᾽ ὀρθὸς ἀναστὰς/

δινεύεσκ᾽ ἀλύων παρὰ θῖν᾽ ἁλός: οὐδέ μιν ἠὼς/

φαινομένη λήθεσκεν ὑπεὶρ ἅλα τ᾽ ἠϊόνας τε./

ἀλλ᾽ ὅ γ᾽ ἐπεὶ ζεύξειεν ὑφ᾽ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους,/

[15]

Ἕκτορα δ᾽ ἕλκεσθαι δησάσκετο δίφρου ὄπισθεν,/

τρὶς δ᾽ ἐρύσας περὶ σῆμα Μενοιτιάδαο θανόντος/

αὖτις ἐνὶ κλισίῃ παυέσκετο, τὸν δέ τ᾽ ἔασκεν/

ἐν κόνι ἐκτανύσας προπρηνέα: τοῖο δ᾽ Ἀπόλλων/

πᾶσαν ἀεικείην ἄπεχε χροῒ φῶτ᾽ ἐλεαίρων/

[20]

καὶ τεθνηότα περ: περὶ δ᾽ αἰγίδι πάντα κάλυπτε/

χρυσείῃ, ἵνα μή μιν ἀποδρύφοι ἑλκυστάζων./

ὣς ὃ μὲν Ἕκτορα δῖον ἀείκιζεν μενεαίνων:/

τὸν δ᾽ ἐλεαίρεσκον μάκαρες θεοὶ εἰσορόωντες,/

κλέψαι δ᾽ ὀτρύνεσκον ἐΰσκοπον ἀργεϊφόντην./

ἔνθ᾽ ἄλλοις μὲν πᾶσιν ἑήνδανεν, οὐδέ ποθ᾽ Ἥρῃ/ [25]

οὐδὲ Ποσειδάων᾽ οὐδὲ γλαυκώπιδι κούρῃ,/

ἀλλ᾽ ἔχον ὥς σφιν πρῶτον ἀπήχθετο Ἴλιος ἱρὴ/

καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς Ἀλεξάνδρου ἕνεκ᾽ ἄτης,/

ὃς νείκεσσε θεὰς ὅτε οἱ μέσσαυλον ἵκοντο,/

τὴν δ᾽ ᾔνησ᾽ ἥ οἱ πόρε μαχλοσύνην ἀλεγεινήν./ [30]

ἀλλ᾽ ὅτε δή ῥ᾽ ἐκ τοῖο δυωδεκάτη γένετ᾽ ἠώς,/

καὶ τότ᾽ ἄρ᾽ ἀθανάτοισι μετηύδα Φοῖβος Ἀπόλλων:/

Homeri Ilias. Graece et Latine. Cum Annotationibus Samuelis Clarke, S. T. P. Página 459.

SOLUTUS autem est spectatorum concessus, populique celeres ad naves quisque /

Dispergebantur ituri: Illi quidem coense curam gerebant, /

Seque somno dulci ut satiarent: At Achilles /

Flebat, chari sodalis memor, neque illum somnos /

[5]

Capiebat cuneta domans, sed volvebatur huc & illuc, /

Patrocli desiderans vigoremque & animos magnos: /

Et quot peregerat cum ipso, & passus fuerat labores, /

Virorumque praelia, periculososque fluctus emensus: /

Haec recordans, uberes lachrymas defundebat, /

[10]

Interdùm in latera jacens interdùm verò /

Supinus, interdùm autem pronus: & mox rectus exurgens /

Oberrabat moesto animo praeter latus maris: neque ipsum aurorae /

Apparens latebat super marique hitoribusque: /

Sed is, postqueam junxerat sub curribus veloces equos, /

[15]

Hectorem trahendum ligabat post currum; /

Ter autem cura raptárat circa sepulchrum Menoetiadae mortui, /

Rursus in tentorio quiescebat, illumque relinquebat /

In pulvere extensuia pronura: At ejus Apollo /

Omnen turpitudinem arcebat à corpore, virum miserans /

[20]

Etiam mortuum: Aegide autem totum contegebat /

Aureà, ut nè ipsum laceraret raptans.

Sic ille quidem Hectorem nobilem indignè tractabat iratus: /

Eum autem miserabantur beati dil inspicientes, /

Furtoque surripere horabantur speculatorem Argicidam. /

Caeteris quidem omnibus piacuit, nequaquam tandem Junoni, / [25]

Neque Neptuno, neque oculis coesise virgini: /

Sed perstabant, sicut ipsis primùm invisa reddita est Ilios sacra, /

Et Priamus & populus, Alexandri propter injuriam; /

Qui contumeliosè damnavit deas, quand1o ejus ad turgurium venerunt; /

Eamque sententi comprobavit, que ei praebuit libidinem damnosam / [30]

Sed quand1o jam exind1e duodecima orta erat aurora, /

Tum quidem inter immortales dixit Phoebus Apollo; /